بزن بر آتشم آبي به  بوسه اي  ز دهانت

چه مي شود كه بنوشم شراب سرخ لبانت

كنار چشم تو شوق است، آن كه مي رقصد

شبيه  قطره  باران ،  نشان  راز نهانت

تمام زندگيم  شد  خلاصه در غم عشقت

بجز تو هيچ نخواهم از اين زمانه، به جانت

تو مي روي و من و بارحسرت و همه عمر

چقدر تاب  توانم  بياورم  به  گمانت

دلم گرفته از اين بي تو در سكوت نشستن

غزل بخوان كه ببندم اقامه بعد اذانت

كبوتر حرم  چشم هاي  تو هستم

بيا كه پر بزنم روز و شب در آسمانت

*ادم

چراغ روشن خورشید، از تبار شماست

سپیده ای که پس از شب دمید، کار شماست

اشاره ای به تو دارد هلال روشن ماه

زلال چشمه و آیینه ، نام مستعار شماست

گمان کنم تو همان لیلی مثالی عشقی

که بی شمار ، مجنون در انتظار شماست

لب من و گل گلدان پشت پنجره ها

اگر به خنده شکوفا شد از بهار شماست

من از بهشت به دنبال عشق آمده ام

و سیب، سرخی لب های بی قرار شماست

به شوق دیدن رویت غزل نوشت، قلم

هر آنچه گفتم و خواندی، به افتخار شماست

#ادم

با خيال عشق ، جان عاقلان آتش گرفت

نامت آمد بر زبان دل، زبان آتش گرفت

با دعا گفتم  شبي ، از بخت بگشايم گره

از شرار سينه  من ، آسمان آتش گرفت

زاهدان را بغض برسجاده  تقوا شكست

خرقه  اسرار پير عارفان، آتش  گرفت

لاله آمد از لبانت قصه اي را فاش كرد

بيد شد مجنون و قلب باغبان آتش گرفت

در هواي چشم تو،  پر زد نگاه سركشم

شمع ديد و مثل پروانه در آن آتش گرفت

جرعه اي از جام لطف تو به كام ما نشد

داغ حسرت سوخت جان را و جهان آتش گرفت

همچو ني ، شرح فراقت را حكايت كرده ام

هركه حرفي گوش كرد از داستان آتش گرفت

شعله ور شد اين غزل از شوق چشمان شما

برگ  برگ  دفتر اشعارمان ، آتش گرفت

*ادم

خاكي  و  افتاده  مي خواهم تو را

ساده هستم، ساده مي خواهم تو را

تا رها گردم از اين دلمردگي

مثل جام باده مي خواهم تو را

#ادم

از فردا مي ترسم

از ساعت هاي پاياني امروز هم

كاش هميشه ديروز بود

مي شناسم

لحظه لحظه ي ديروزها را مي شناسم

لحظه هايي كه غارت شديم

لحظه هايي كه تحقير شديم

لحظه هايي كه كشته شديم

اما فرداها....!

كاش...

كاش هميشه ديروز بود!

#ادم

شكلي  شبيه  مردمان  محترم  دارد

گوشه لبخندش كمي ته رنگ غم  دارد

رفتار او مانند ماري خوش خط و خال است

اما نه از نوع  خطرناكش  كه  سم  دارد

در عشق، از مجنون صدها بار عاشق تر

همراه ليلي ، يك دو جين شيرين هم دارد

امروز ،  از او هيچ  كاري  برنمي آيد

هر"پس چرا"، پاسخ "فردا مي كنم" دارد

هنگام پيروزي خودش بود و تلاش او

روز شكستش تا بخواهي متهم  دارد

مثل  همه  مدعيان  اهل  انديشه

او هم هميشه لاي انگشتش  قلم  دارد

هرگز نديدم يك دو خطي چيز بنويسد

انگار كبريت  سوادش  نيز  نم  دارد

آزاده اي اهل تواضع كه شب و روزش

در پيشگاه اهل قدرت پشت  خم  دارد

وقتي  شنيدم  ادعاي  شاعري  كرده

فهميده ام مانند من  يك تخته  كم دارد

#ادم

اين داغ را، اين درد را با كه بگويم

شد از شراب زندگي ، خالي سبويم

قلبي شكسته مي تپد در سينه، اما

ازعشق بغضي مانده تنها در گلويم

#ادم

مي زني  لبخند تلخي  و تماشا  مي كني

هرچه با لب گفته اي، با چشم حاشا مي كني

مي شود پرپر زدن هاي دلت را خوب  ديد

مثل مرغ عشق، هي اين پا و اون پا مي كني

داري  از  پروانه  قلب  پريشانم  خبر

سوختن در آتشش را رقص معنا مي كني

سردي انگشت هايت مي نويسد عشق مرد

حرف هايش را تو هم با اخم امضا مي كني

مي گذاري گريه ام  را پشت ديوار سكوت

داغ  را مانند عشقت  در دلم  جا مي كني

به كدامين جرم محكوم جدايي مي شوم

عشق بود اين كه برايش دار بر پا مي كني

آمدي و پرپرم  كردي  و حالا  مي روي

باد هم با گل  نكرد آنچه  تو با ما مي كني

مي كني يك روز غرق اشك و بوسه خاك را

جان من ! امروز كن، كاري كه فردا مي كني

#ادم

https://telegram.me/chizishabihesher